Filipijnen: Dag 1 - 12: Mt Pinatubo, rijstterrassen en Sagada
25 februari 2018 - Sogod, Filipijnen
Welkom terug bij 'De avonturen van Nick en Charlotte'! Deze keer houden we jullie op de hoogte van onze 6 weken durende trip door de Filipijnen. Het internet is hier meestal langzaam of afwezig, dus het eerste verhaal heeft al even op zich laten wachten. Maar hier is ie dan!
Dag 1: En het avontuur begon meteen. Zo brachten we onze eerste dag door in Hong Kong in plaats van in Manilla. Door vertraging misten we namelijk onze overstap in Hong Kong. Gelukkig konden we diezelfde avond nog naar Manilla vliegen. En als troost bleken we bij aankomst geupgraded naar een luxer hotel.
Dag 2 en 3: Mt Pinatubo
Van Manilla naar Alvin's Guesthouse in Santa Juliana, het uitgangspunt voor de tocht naar Mt Pinatubo. Mt Pinatubo blies zichzelf op in 1991, waarbij hij 300 meter in lengte verloor. As en stenen werden 40 km de lucht in geslingerd. Na de uitbarsting onstond er een enorm kratermeer.
De ochtend van de trekking werden we wakker met regen, maar gelukkig klaarde het op tijd op voor onze tocht achter in de 4-wheel drive. Deze bracht ons een eind over merkwaardige landschappen. Grote, kale vlaktes of juist smallere kloven met aan weerszijden kliffen die bijna recht afgesneden leken te zijn. Dit is vulkanische modder, die het gebied overspoeld heeft na de uitbarsting, uitgesleten door water. Onderweg kwamen we kinderen tegen die kilometers over dit landschap moeten lopen op weg naar school en waterbuffels die grazen op enkele stukjes van het landschap die wel begroeid zijn. De laatste 7 kilometer hebben we gelopen met als beloning het kratermeer en een lekkere kippenbout met rijst.
In de middag zijn we met onze nieuwe Canadese vrienden op pad gegaan naar een dorpje in de omgeving. Daar werden we overenthousiast begroet door de kinderen die twee favoriete Engelse zinnen lijken te hebben: What's your name? en I love you; wat ze aldoor bleven roepen terwijl ze je omsingelden. We vervolgden onze tocht naar een punt om een prachtige zonsondergang te zien. Op de terugweg maakten we nog een stop bij een geïmproviseerde basket, waar de mannen een potje basketbal speelden met een paar jongens van het dorp. Als klap op de vuurpijl sloten we de dag met z'n vieren af bij een privé videoke-feestje.
Dag 4: Het doel was vandaag door te reizen naar Banaue, maar vanwege Chinees Nieuwjaar waren alle bussen vol. Dus besloten we terug naar Manilla te gaan en vanaf daar de nachtbus te nemen. Zo kregen we toch nog ons middagje Manilla en dit deel van de stad was lang niet zo erg als gedacht.
Dag 5 - 7: Trekking rijstterrassen
Om 7:00 arriveerden we in Banaue. Tijd om nog even uit te rusten was er niet, want we moesten ons klaarmaken voor de trekking van 3 dagen en 2 nachten. Het eerste stuk liepen we door de jungle, blij met onze wandelstokken en onze gids Mike om de soms glibberige paden te overleven. Na zo'n 4 uur kregen we uitzicht op de eerste rijstterrassen. We daalden af en liepen vervolgens nog 3 uur af en aan over de randen van de rijsterassen (ik zal niet vertellen hoe hoog dit was...). Net voor de schemering bereikten we het afgelegen dorpje Kambulo, waar we in een guesthouse sliepen met de andere wandelaars. ' s Avonds was er een kampvuur en lieten de kinderen de tradionele dans van het dorp zien, waarna ook wij mee moesten dansen.
De volgende ochtend liepen we verder door de rijstterrassen naar Batad. Hier hebben de rijstterrassen de bijnaam 'het amfitheater', omdat ze zo steil omhoog lopen en in een halve cirkel. Ongelofelijk als je bedenkt dat ze zo'n 2000 jaar oud zijn. Ze zijn dan ook opgenomen in de UNESCO-werelderfgoedlijst. Ook trotseerden we de 800 treden om bij de waterval te komen voor een verfrissende duik. Na een lekker bordje sizzling chicken (kip, groenten en een ei op een hete plaat zodat het sist bij opdienen) en chicken tinola (kip in gembersoep) volgt weer een koele nacht in de bergen.
Op de laatste dag restte ons slechts 3 uurtjes lopen terug naar Banaue. Al met al was het een fantastische trekking die que zwaarte uiteindelijk erg meeviel. Om toch de spiertjes even los te maken namen we een hot-stone massage in de plaatselijke spa.
Dag 8 - 10: Sagada
Een ritje in een volle mini-van, klimmend door de bergen, bracht ons bij Sagada. Het meest bijzondere hier zijn de 'hanging coffins'. De doodskisten hangen meters hoog aan de rotswanden; sommige zijn wel eeuwen oud. De gedachte hierachter is dat de geest van de overledene zo vrij bij de natuur is en niet gevangen is onder de grond. Deze traditie is echter aan het uitsterven door de komst van het Christendom in het verleden.
Het spannendste in Sagada is een bezoek aan de Sumaging cave. Eerst loop je door grote kamers met rotsformaties. Je moet je verbeelding gebruiken om hier vormen in te ontdekken, al zijn deze soms wat vergezocht, zoals de bloemkool en de pompoen. Al snel moeten de schoenen uit, want we gaan lopen door ondiep water. Uiteindelijk wordt er gevraagd of je door wilt gaan met fase 3: water tot aan je dijen afgewisseld met smalle doorgangen. Na even twijfelen gaan we ervoor en het was super gaaf! Nick heeft zelfs nog een duik genomen in het grot-zwembad.
Het meest magische in Sagada is de zonsopkomst vanaf Mt Kiltepan. Het was bewolkt, dus even vreesden we dat we dit niet mee zouden maken. Maar als een wonder kwam de zon door de wolken heen leek het wel. Het uitzicht op de bergen en daartussen hangende wolken maakten het plaatje compleet.
Dag 11 - 12: Al met al een lange reis naar de volgende bestemming: Malitbog in Southern-Leyte.
Dag 1: En het avontuur begon meteen. Zo brachten we onze eerste dag door in Hong Kong in plaats van in Manilla. Door vertraging misten we namelijk onze overstap in Hong Kong. Gelukkig konden we diezelfde avond nog naar Manilla vliegen. En als troost bleken we bij aankomst geupgraded naar een luxer hotel.
Dag 2 en 3: Mt Pinatubo
Van Manilla naar Alvin's Guesthouse in Santa Juliana, het uitgangspunt voor de tocht naar Mt Pinatubo. Mt Pinatubo blies zichzelf op in 1991, waarbij hij 300 meter in lengte verloor. As en stenen werden 40 km de lucht in geslingerd. Na de uitbarsting onstond er een enorm kratermeer.
De ochtend van de trekking werden we wakker met regen, maar gelukkig klaarde het op tijd op voor onze tocht achter in de 4-wheel drive. Deze bracht ons een eind over merkwaardige landschappen. Grote, kale vlaktes of juist smallere kloven met aan weerszijden kliffen die bijna recht afgesneden leken te zijn. Dit is vulkanische modder, die het gebied overspoeld heeft na de uitbarsting, uitgesleten door water. Onderweg kwamen we kinderen tegen die kilometers over dit landschap moeten lopen op weg naar school en waterbuffels die grazen op enkele stukjes van het landschap die wel begroeid zijn. De laatste 7 kilometer hebben we gelopen met als beloning het kratermeer en een lekkere kippenbout met rijst.
In de middag zijn we met onze nieuwe Canadese vrienden op pad gegaan naar een dorpje in de omgeving. Daar werden we overenthousiast begroet door de kinderen die twee favoriete Engelse zinnen lijken te hebben: What's your name? en I love you; wat ze aldoor bleven roepen terwijl ze je omsingelden. We vervolgden onze tocht naar een punt om een prachtige zonsondergang te zien. Op de terugweg maakten we nog een stop bij een geïmproviseerde basket, waar de mannen een potje basketbal speelden met een paar jongens van het dorp. Als klap op de vuurpijl sloten we de dag met z'n vieren af bij een privé videoke-feestje.
Dag 4: Het doel was vandaag door te reizen naar Banaue, maar vanwege Chinees Nieuwjaar waren alle bussen vol. Dus besloten we terug naar Manilla te gaan en vanaf daar de nachtbus te nemen. Zo kregen we toch nog ons middagje Manilla en dit deel van de stad was lang niet zo erg als gedacht.
Dag 5 - 7: Trekking rijstterrassen
Om 7:00 arriveerden we in Banaue. Tijd om nog even uit te rusten was er niet, want we moesten ons klaarmaken voor de trekking van 3 dagen en 2 nachten. Het eerste stuk liepen we door de jungle, blij met onze wandelstokken en onze gids Mike om de soms glibberige paden te overleven. Na zo'n 4 uur kregen we uitzicht op de eerste rijstterrassen. We daalden af en liepen vervolgens nog 3 uur af en aan over de randen van de rijsterassen (ik zal niet vertellen hoe hoog dit was...). Net voor de schemering bereikten we het afgelegen dorpje Kambulo, waar we in een guesthouse sliepen met de andere wandelaars. ' s Avonds was er een kampvuur en lieten de kinderen de tradionele dans van het dorp zien, waarna ook wij mee moesten dansen.
De volgende ochtend liepen we verder door de rijstterrassen naar Batad. Hier hebben de rijstterrassen de bijnaam 'het amfitheater', omdat ze zo steil omhoog lopen en in een halve cirkel. Ongelofelijk als je bedenkt dat ze zo'n 2000 jaar oud zijn. Ze zijn dan ook opgenomen in de UNESCO-werelderfgoedlijst. Ook trotseerden we de 800 treden om bij de waterval te komen voor een verfrissende duik. Na een lekker bordje sizzling chicken (kip, groenten en een ei op een hete plaat zodat het sist bij opdienen) en chicken tinola (kip in gembersoep) volgt weer een koele nacht in de bergen.
Op de laatste dag restte ons slechts 3 uurtjes lopen terug naar Banaue. Al met al was het een fantastische trekking die que zwaarte uiteindelijk erg meeviel. Om toch de spiertjes even los te maken namen we een hot-stone massage in de plaatselijke spa.
Dag 8 - 10: Sagada
Een ritje in een volle mini-van, klimmend door de bergen, bracht ons bij Sagada. Het meest bijzondere hier zijn de 'hanging coffins'. De doodskisten hangen meters hoog aan de rotswanden; sommige zijn wel eeuwen oud. De gedachte hierachter is dat de geest van de overledene zo vrij bij de natuur is en niet gevangen is onder de grond. Deze traditie is echter aan het uitsterven door de komst van het Christendom in het verleden.
Het spannendste in Sagada is een bezoek aan de Sumaging cave. Eerst loop je door grote kamers met rotsformaties. Je moet je verbeelding gebruiken om hier vormen in te ontdekken, al zijn deze soms wat vergezocht, zoals de bloemkool en de pompoen. Al snel moeten de schoenen uit, want we gaan lopen door ondiep water. Uiteindelijk wordt er gevraagd of je door wilt gaan met fase 3: water tot aan je dijen afgewisseld met smalle doorgangen. Na even twijfelen gaan we ervoor en het was super gaaf! Nick heeft zelfs nog een duik genomen in het grot-zwembad.
Het meest magische in Sagada is de zonsopkomst vanaf Mt Kiltepan. Het was bewolkt, dus even vreesden we dat we dit niet mee zouden maken. Maar als een wonder kwam de zon door de wolken heen leek het wel. Het uitzicht op de bergen en daartussen hangende wolken maakten het plaatje compleet.
Dag 11 - 12: Al met al een lange reis naar de volgende bestemming: Malitbog in Southern-Leyte.
Schitterende reis tot nu, al veel meegemaakt. Het is hier in Nederland heel koud, de komende week blijft het zo. Ben dus jaloers op jullie want die kou dat hoeft van mij niet zo, gelukkig wel lekker zonnig. Maar ik ik heb afgelopen vrijdag ook mijn vakantie geboekt en ga van 12 april tot 5 mei ook een mooie reis maken naar Bali en de kleine Sunda eilanden, dus ik heb ook wat moois om naar toe te leven. Ik wens jullie nog een mooie reis verder en ben benieuwd naar jullie volgende blog.
Groetjes Frank.
Wat leuk dat we opnieuw jullie reis mogen meemaken en meegenieten van jullie prachtige verhalen en foto's.
Wij zien alweer uit naar het volgende deel.
Liefs, Kees en Ria.
Hong Kong ook leuk, elk nadeel heeft z'n voordeel!
Leuk geschreven reisverhaal zie het helemaal voor me!
Veel plezier!